__*"മെൻസസ്"*__
"എന്താ ഉപ്പച്ചീ ഈ മെൻസസ്"?
യൂണിവേഴ്സിറ്റി കയറ്റം കയറുമ്പോഴാണ് മഴ സീറ്റിന് നടുവിലേക്കിരുന്ന് ആ ചോദ്യം എടുത്തിവിട്ടത്...
മിക്കവാറും കാറിൽ പോകുമ്പോഴായിരിക്കും ഇങ്ങനത്തെ ഓരോ സംശയങ്ങളുടെ കെട്ട് അവൾ പൊട്ടിക്കുന്നത്...
മുൻസീറ്റിലിരുന്ന സാറ ഞാനെന്ത് പറയും എന്ന ഭാവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി..
ഞാൻ ദൂരേക്കും...
അങ്ങു ദൂരെ വര്ഷങ്ങൾക്കപ്പുറം
പൊളിഞ്ഞു വീഴാറായ മച്ചും നോക്കി
കട്ടിലിൽ കിടക്കുകയായിരുന്ന പത്ത് വയസ്സുകാരൻ വായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന പുസ്തകത്തിലെ ഒരു വാക്കിൽ തട്ടി മനസ്സിലാവാതെ ഇതേ ചോദ്യം അപ്പുറത്ത് കിടക്കുകയായിരുന്ന ഉമ്മയോട് ചോദിക്കുന്നു...
ഉമ്മ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു..
എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു...
"നീയെവിടുന്നാ വന്നത്..?"
ഉമ്മാന്റെ വയറ്റിന്ന്"
ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു...
"ആണല്ലോ?
അപ്പൊ വെറുതെ ഒരു കുട്ടിക്ക് വയറ്റിൽ കിടക്കാൻ പറ്റോ?
ഉമ്മച്ചി കിടക്കുമ്പോഴോ നടക്കുമ്പോഴോ ഒക്കെ കുട്ടിക്ക് ഒന്നും പറ്റാതിരിക്കാൻ വയറിന്റെ ഉള്ളിൽ ചെല സൂത്രപ്പണികളിണ്ട്...
കൊറച്ച് വെള്ളം നിറച്ച്, കുട്ടിക്ക് തിന്നാൻ കൊടുക്കാനിള്ള സൗകര്യക്കെ പ്രകൃതി ഇണ്ടാക്കീക്ക്ണ്...
ഓരോ മാസത്തിലും വയറിൽ കുട്ടിയൊന്നും വളർന്നിലാന്ന് ണ്ടെങ്കിൽ ആ വെള്ളോക്കെ മൂത്രമൊഴിക്കണ പോലെ പുറത്ത് പോകും...
അത് എല്ലാ ഇരുപത്തെട്ടു ദിവസം കൂടുമ്പഴും ഇണ്ടാകും..
അതാണ് മെൻസസ്"
"അപ്പൊ എന്താ എല്ലാ മാസവും കുട്ടിണ്ടാവാത്തത്"?
ഞാൻ ഉമ്മാക്ക് നേരെ അടുത്ത കുനിഷ്ട് ചോദ്യമെറിഞ്ഞു...
"ഞമ്മള് ചട്ടീല് ചെടി വളർത്തുമ്പോ വെള്ളമൊഴിച്ചാലും വളട്ടാലും എല്ലാ ചെടിം വലുതാവാറിണ്ടാ?
ഇല്യല്ലോ?
അത്പോലെ തന്നെ ചില കുട്ടികളേ വയറ്റിന്റെ ഉള്ളിലും വളരൂ....
പിന്നെ ആ കുട്ടീനെ പുറത്തെടുക്കും വരെ മെൻസസ് ഉണ്ടാവൂല്ല...?
"അപ്പൊ എല്ലാർക്കും ഇണ്ടാവോ"?
ഞാൻ ഉമ്മാനെ ക്ലീൻ ബൗൾഡ് ആക്കാൻ നോക്കി...
"അനക്ക് മീശണ്ടോ?"
"ഇല്ലാ"
"അത് പോലെ ഓരോ കാലം കഴിയുമ്പോഴും നമ്മളെ ശരീരം ഓരോ മാറ്റങ്ങൾക്ക് കാരണമാകും..
ആണുങ്ങൾക്ക് മീശയും താടിയും വന്ന് വലിയ ആളാകും...
പെണ്കുട്ടികള്ക്ക് കുട്ടിക്ക് പാല് കൊടുക്കാനും ഒരു കുട്ടീനെ വയറ്റില് പോറ്റാനും ഉള്ള കഴിവെത്തുമ്പോഴാണ് മെൻസസ് തുടങ്ങണത്...
അതിന്യാണ് പ്രായപൂർത്തിയായിന്ന് പറയാ...
മനസ്സിലായോ"?
ഉമ്മ പറഞ്ഞു നിർത്തി...
പുതിയ ചോദ്യങ്ങളൊന്നും കയ്യിലില്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ ബുക്കിലേക്കും വായനയിലേക്കും മടങ്ങി....
ഇപ്പൊ ആ പത്ത് വയസ്സുകാരൻ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലാണ്...
പിറകിൽ കാലം അവന്റെ ചോദ്യങ്ങൾ മകളിലൂടെ ഒരിക്കൽ കൂടി ആവർത്തിക്കുന്നു..
ഉമ്മ പറഞ്ഞ ഉത്തരങ്ങൾ ഞാൻ അതുപോലെ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു...
അവൾക്കും പുതിയ സംശയങ്ങൾ ഉണ്ടാവാത്തത് കൊണ്ട് ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളും അവസാനിച്ചു...
കുട്ടികൾ
ശ്രദ്ധാലുക്കളാണ്..
അവർ നമ്മെക്കാളേറെ ചുറ്റുപാടുകളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു..
നൂറു സംശയങ്ങൾ മനസ്സിൽ പടർത്തി വിടുന്നു..
നമ്മളറിയാതെ നമ്മുടെ സംസാരങ്ങൾ അവർ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു..
അവരുടെ ചോദ്യത്തിന്റെ ആദ്യ കേൾവിക്കാർ മാതാപിതാക്കളാവണം...
എന്തും ചോദിക്കാനുള്ള ധൈര്യം അവർക്ക് പകർന്ന് കൊടുക്കണം...
ഇല്ലെങ്കിൽ
ആ ചോദ്യങ്ങൾ അവരിൽ ചോദ്യങ്ങളായി തന്നെ അവശേഷിക്കും...
പലപ്പോഴും
ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുള്ളത്;
ഇത്തരം ഒരു ചോദ്യം വരുമ്പോൾ മാതാപിതാക്കളുടെ സമീപനമാണ്...
"അനക്ക് ചോദിക്കാൻ കണ്ട ഒരു ചോദ്യം..
ഇതൊക്കെ ചോദിക്കാൻ പറ്റിയ പ്രായാ ഇത്..?
അതൊക്കെ അതിന്റെ സമയാവുമ്പോ പഠിച്ചോളും.."
അത് കുട്ടികളിൽ ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുന്നത് ഇതിൽ എന്തോ കാര്യമായിട്ടുണ്ട് എന്ന ബോധത്തിലാണ്...
ആ ചോദ്യത്തിനുത്തരം കിട്ടുന്നത് വരെ അവർ സംശയാലുക്കളും കുറുക്കു വഴികളിലൂടെ
ഉത്തരം അന്വേഷിച്ചു കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമത്തിലുമാവും...
അത് എത്തിപ്പെടുന്നത് മുതലെടുപ്പുകാരുടെ കൈകളിലേക്കും...
ലൈംഗിക/ശാരീരികമായ കാര്യങ്ങളിൽ കുട്ടികൾക്കുണ്ടാവുന്ന സംശയങ്ങൾ ചില നുറുങ്ങ് ഉത്തരങ്ങളായി പറഞ്ഞു കൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ
പലപ്പോഴും ഏതാണ് ശരിയായ സ്പർശനം?
ഏതാണ് ശരിയല്ലാത്ത സ്പർശനം എന്ന തിരിച്ചറിവ് കുട്ടികൾക്ക് ഇല്ലാതെ പോവും..
അത് പിന്നീട് മാനസികവും ശാരീരികവുമായ ചൂഷണങ്ങളിലേക്കും
പരാജയങ്ങളിലേക്കും അവരെ നയിക്കും...
നമ്മുടെ മക്കളുടെ ആദ്യ കേൾവിക്കാർ നമ്മളാവുക..
അവർക്ക് ആദ്യ വിശ്വാസവും പ്രതീക്ഷയും നമ്മളാണ്..
അത് തെറ്റാതിരിക്കട്ടെ....
ആ ചോദ്യം മകളിലൂടെ എന്നിലേക്കെത്തിച്ച കാലത്തിനോട്...
അതിന് മറുപടികളില്ലാത്ത വണ്ണം ഉത്തരം പറഞ്ഞു തന്ന ഉമ്മയോട് നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ട്....
നിയാസ്.പി.മുരളി
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ