എന്റെ മകൾക്ക്.......

ഒരു മഴ;

തോരാതെ പെയ്യുന്നതും കാത്ത്-

ഞങ്ങളിരുന്നു,

ഒടുവിലവൾ വന്നു,

ഒരു വർഷകാലത്തിന്റെ മുഴുവൻ-

പ്രണയഭാരവുമായി...

കുളിരോലുന്ന ഒരു മഴത്തുള്ളിയായി

അവളെ ഞങ്ങൾ;

നെഞ്ചിൽ ചേർത്തു വെച്ചു,

ഹൃദയത്തോട് ചേർന്നലിഞ്ഞ്-

ഞങ്ങളിൽ ലയിച്ചമരും വരെ....

ഒരു പുലർകാലമഴ നനഞ്ഞിറങ്ങിയ അവളെ-

മഴയെന്നു തന്നെ ഞങ്ങൾ വിളിച്ചു...

അവളുടെ ചിരി;

ഒരു പെരുമഴക്കോളിളക്കത്തിന്റെ-

ചിണുങ്ങലായിരുന്നു...

അവൾ പരത്തുന്ന സന്തോഷത്തിന്റെ-

സുഗന്ധത്തിന്-

പുതുമണ്ണിൽ വീണലിഞ്ഞ മഴ പരത്തിയ-

ഗന്ധമായിരുന്നു.......

ഈ മഴക്കാലത്ത്-

എന്റെ വീടിന്നുമ്മറത്ത്-

മഴ;നീർച്ചാലു തീർത്ത വഴികളിൽ-

കളിയാടിത്തിമിർക്കാൻ-

അവൾ ഇപ്പോഴേ പിച്ച വെച്ചു തുടങ്ങി;

അവൾ നനഞ്ഞിറങ്ങിയ-

മഴയുടെ ഓർമകളിൽ.......

                                                                                                                           നിയാസ്.പി.മുരളി